Tíminn er náttúruauðlind. Takmörkuð
fyrir hvert og eitt okkar en í stóra
samhenginu ofar okkar takmarkaða
skilningi. Tækniframfarir rugla og
flækja lífið og oft er eins og náttúrunni
sjálfri sé snúið á hvolf. Að nýta tímann
er ekki valkvæð ákvörðun okkar
mannanna heldur ákvörðun þeirra
sem ráðstafa lífi allra hinna og ræna
fólk tímanum.
En himintunglin láta ekki segja sér
fyrir verkum heldur líða áfram í einni
endalausri árstíð.
Time is a natural resource. Limited
for each of us but in the grand
scheme of things beyond our
limited understanding. Advances in
technology confuse and muddle life,
and sometimes it is as if nature has
been turned in and around itself,
inside out. Utilizing time is not a
voluntary decision of us humans. It is
the decision of those who ration and
allocate the lives of all – while robbing
us of our time.
But the stars in the sky do not bother
with orders, as they move on in a
singular eternal season.
